The Nurture of Nature

In de tuin van Cornalijn verscheen ze uit het niets én in grote getale. Met zóvelen dat ik er niet meer omheen kon (kijken). Ze nam bijna de hele tuin in beslag, eerst met haar zachte, vilten, wollen rozetbladeren en vervolgens met haar vlammende goudgele toortsen met een bloeiwijze van soms meer dan twee meter hoog, kaarsrecht omhoog uit die zachte rozet.

Nog vóórdat ik er iets van vond, kwamen er al reacties van cursisten: "Nou nou Corrie, wat een mannelijke energie heeft het hier overgenomen. Het mag wel een beetje zachter en vrouwelijker hè!. Die toortsen zijn wel erg groot uitgevallen fallussen..."

Het eerste wat bij míj binnen kwam, was dat er vele wachters verschenen waren, héél veel wachters. En dat ze mij lieten zien dat zij een stuk (verantwoording) zouden dragen dat ik los mocht laten. En verder voelde ik dat de wachters mij en de plaats beschermden. Verder had ik nog geen idee...

Nu ik bijna 6 weken na mijn open hartoperatie weer elke dag even bloemetjes pluk voor een tinctuur,  voor olie of thee, soms 'gewoon' voor in de vaas en héél soms voor een bloesemremedie, komt de boodschap van de Toorts steeds duidelijker binnen.

BOODSCHAP van de Toorts (Koningskaars)

"Gebruik mij als de hogere stralen van jouw centrale Zon voor als het duale donker je overschaduwt. Zoals ik elke dag nieuwe bloemen open en laat bloeien, vertrouw erop dat ook jij na extreem moeilijke tijden weer zult bloeien en stralen. Vertrouw in de donkerste nacht op mijn bescherming en licht. Ik ben moed en innerlijke vrede voor een tijd waarin je in angst, twijfel, pijn en lijden dreigt te vervallen. Maar ik houd de Toorts van Licht brandend, altijd.

Ik sta stevig en kaarsrecht met mijn lange dikke steel. Ik begon zacht, wollig en fluweelachtig met mijn bladeren aan de grond om met talloze bloemen in fallusvorm krachtig omhoog te groeien. Alle bloemknoppen liggen op eigen wijze mooi geordend en veilig beschermd in deze geometrisch gevormde zachte kaarsvorm. Ik laat je zien hoe je oprechte intimiteit in veiligheid op een bescheiden manier kunt uiten en toch krachtig zichtbaar kunt zijn zonder dat ze om je heen kunnen.

Nee, je kunt niet om mij heen! Mijn waarheidsgehalte is enorm en gecombineerd met mijn moed kun je je diepste angsten onder ogen zien en je eigen waarheid unverfroren spreken. Door mijn verbinding met Boven lijn ik je recht uit met Beneden, mede met mijn goed gegronde wortel. Ik maak zo een diepere verbinding tussen je hogere, etherische en fysieke lichamen. Ik support als geen ander jouw nieuwe keuze van opnieuw en diepere verbinding te maken met deze aarde in al haar facetten, via jouw eigen lichaam!

Ken je een bloem die zóveel licht geeft, zoals ik? Gebruik mij als het donker je overspoelt, als je bang bent voor je verstopte schaduwkanten, je negatieve zelfbeoordeling, als je denkt dat er geen hulp is voor jou, als je bevreesd raakt voor je eigen kwetsbaarheid en/of angst hebt voor je eigen geschapen hellepoorten of -putten, als je 'ascensie-moe' bent en er geen eind lijkt te komen aan de toch weer ineens  zo zwaar voelende energie van de aarde.

Ik ben jouw hulp vanuit de Bron, vanuit de Beyond vanachter de Lichtwereld waarje vandaan komt. Ik ben de Koningskaars die het donker verlicht, het pad dat je wilde gaan om jouw ervaringen op te doen en je licht te verspreiden in het Drie D Koninkrijk, weet je nog? En in plaats van snel naar een andere dimensie te gaan, wilde je toch HIER je volledige dimensionele licht brengen? En VOL LEDIG geaard zijn? Welke rol is nog niet uitgespeeld, wat is er nog te doen, wat nog te ervaren? Als een toorts licht ik je bij en maak alles zichtbaar waar ik schijn."

En wat ik daarvan vind?

Nou, dat is niet altijd leuk. Dat is soms HELEMAAL NIET LEUK. Dat alles zichtbaar wordt.

Maar wel nodig.

Om niet (weer) voortijdig op te branden en om niet al levend dood te gaan. Om mijzelf helemaal tot in mijn voeten en daaronder te bewonen en nog meer lief te hebben. Mijzelf.

Om niet weer dicht te gaan nu mijn hart zo open is gegaan en om niet iedereen mijn hart maar zo weer in te laten wandelen.

Dankjewel Toorts, Koningskaars,

dat je in mijn tuin verscheen

En niet met zomaar één

maar met wel bijna honderd

Het maakt me zó enorm verwonderd:

THE NURTURE OF NATURE